Mundua gero eta okerrago doa; artzainek eta behizainek gehiago eskatzen dute

beren lanagatik baile batek eskatzen zidana baino.

 

Nire garaian, langileek ez zuten gari-ogirik jaten.

Babak edo zereal arruntagoak janez bazkatzen ziren,

eta ura bakarrik edaten;

esnea eta gazta festa ziren haientzat.

 

Orduan horrelakoentzat mundua behar bezalakoa zen.

Hiru gauza gupidagabe, bere gisa utziz gero:

uholdea, sutea eta jendetza.

 

A, gure garai hori!, nora zoaz?, herriak,

bere zereginez bakarrik kezkatu behar zuenak,

bere jaunek baino hobe bazkatua izateko eskatzen baitu…