Zein ondo egoten den udazkenean,

gauza guztien erdi erdian:

noizbehinkako sargori eta

zaparrada haizetsuen artean,

orbelaren marroi eztietan itota,

iraganeko hondakinen eta

etorkizuneko arrastoen bidegurutzean,

ezerezean galduta,

sutondoaren epelean,

itsaso harrotuaren burrunbak urrumatuta,

lanbro finak estaltzen duen eguzki arrastian,

presarik gabe zure urrats irmoak entzuten

zuhaitzetatik erortzen diren hosto horiek

estaltzen nautelarik poliki.