Dena aldatuko omen da,

berberak izan arren;

baina jada ez da ezer izango berdina,

dena aldatuko da,

dena aldatzen ari dela

sumatzen dugularik.

Eguzkia zeruan dagoenean

aspertzen naiz eta

ez nago triste herrian,

Hiru lagun elkartzen direnean

sentimenduarekin bihotzean

hondartzan biluzik gauero

uretaratzeko pozik,

eta ni gizona bere bakardadean bezala,

emakume bat txirrina joka

irekitzen ez den atean.

Dena aldatuko omen da

ezer ez da lehengoa izango

berberak garen arren

ez gara berdinak.

Ilbehera irribarretsu goian

aspertzen naiz eta

triste nago logelan

dena aldatzen ari dela

sumatzen dudalarik

ni ere aldatu naizen arren

nire zuganako maitasuna bera izanik,

Zilarrezko Hirian sentimenduz

biluzik gauero elkarrekin

uretaratzeko

maitasunean berriro.