Goiz goizean jaikirik, ondoko larrean,

eguzki maitatua isiltasunean,

gure elikadura sortzen duenean,

zeruertz gorritsuan, oi ateratzean

ederretsi nahi dut, aire baketsuan.

 

Ondotik, etxez etxe, makila eskuan,

xendra estuetatik, haien eskertzean

laguntasunagatik, urrats irmoetan

noa lagunengana, agurtze asmotan,

bai sargori gorrian, bai zaparradetan.

 

Supazterretik hurbil, segidan, lasaiki,

oroituko nituzke luzaz ‘ta goxoki

momenturik onenak, beti amultsuki,

bizitzaren uneak, begietan eki

‘ta zeruko argiak, ametsen eduki.

 

Bukatzeko maitea bazait zabalduko,

egun bakar horretaz elkar maitatzeko

orain balitz bezala, gauak irauteko,

gure gaztetasuna gogorarazteko,

haren gorputz ederra bai ohoratzeko.

 

2020/02/29

 

Hatsaren Poesia – Olerki Bilduma – 2021