Umetxoak alai, jostetan

gurasoak kexu, oihuka.

Arras pelatzen din euriak,

sendagileendako lana, jakina.

Okina agurtu din bezeroak

Billabesarat abiatu aitzin lasterka.

Jendea nekez zabilen irristaka

Hiribusa gabe, irri-busa.

Eta ni, geltoki honetan zain,

nekez babesten nauen estalpetxoan igurikitzen,

igaiten lagundu nahi nauena,

gurpildun aulkia ez baita arina.

Harmailak beterik, ohi lez,

toki egokirik ez dun, nola ez!

Zabaleko tartean jarri naiten,

ohitura txarrak hemen ere, lege.

Pilotakada bat buruan, 17

pilotaria bera, gainera.

Zola lerrakor zagon, ni erruduna,

aulki eta guzti, lurrerat

Gero damuak heldu ditun

“honek beharko zinan aspaldian prestatua”.

Beti gertatzen den bezala

betikoa kaltetua

Eroriz ikasten ei dun ibiltzen,

uste zitenan gure zaharrenek,

baina eroriari egur denek

hondoa jo duena lagundu ordez.

Egokituko dutea behar dena?

Guk, berriz, jo-eta-ke, bitartean.

Eroria beti borrokara

gurea dena erdiets artean

Hemen ere berdintasuna helburu,

denok egoera orotan ibil gaitezen egoki.

Nehor zokora ez dezaten

Ezberdina izaiteagatik.