Iparrerantz badoaz, hodei borobilak;

hegotik daramatza, haizeño isilak.

Angeluko hondartzan, itsaso abilak

ariman sortzen dizkit oroi burbuilak.

Iparrerantz banoa, nire gogoetan;

hegoek naramate, nire ametsetan,

gaztaro urrundura, amodioetan,

sable epeletara, ginen jokoetan.

Iparrerantz ufatu arnas ezti hori

bilakatzekoa da neska ilehori;

memoriatik zaizkit urteak erori,

aurpegi maitatua orain itsas txori.

Iparrerantz ufatu duenak segurki

mendebaletikoa dakarkit suharki.

Lasterren botako du euria azkarki

urez bisaia leuna ezabatuz klarki.

2022/01/14

Hatsaren Poesia – Olerki Bilduma – 2022