Ortzadarra dakusat, argi desegina,

zaparraden artean, ur zubi birjina,

hemen bakar batzuek ikusten dutena.

Ea denez hesia, moztuko duena,

salbu nire buruan asmatzearena?

Gizakien artean gure harremana

zubi bera nahi dut, ber argiarena.

 

Ortzadarra dakusat, argi irekia,

margoen erakuste bere aitzakia,

Sapiensaren gisa ber ahaideria.

Ea denez hesia, den hierarkia,

hemen bakar batzuen arrazakeria?

Zubi baldin ez bada ber aparantzia,

batze honen gaitezen gu argiteria.

 

Ortzadarra dakusat, den argi hizkuntza,

koloreak elkarri dakizkion mintza,

hemen bakar batzuen zilar ezagutza.

Ea denez hesia, ele zapalkuntza,

zeinak beharko luke gure aurkaritza?

Sortzeko gizakien ber adiskidantza,

elea da zubia, ulertzeko giltza.

 

2023/05/20

(77. Maiatzen eta 2024ko Hatsaren poesia olerki bilduman argitaratua)