Jatetxe azantzetik askatu orduko, Hemingway-rekin bare, badut kantatuko Iruñean orain bertan, lagunen artean, poesiaren xarma, baratze batean. Harresi tontorrean, udazken ekiak, platanoen hostoei amets koloreak ematen badizkie, gorri ‘ta berdeak, baita jokoan…
Gehiago irakurri...Txantxangorrilaria deitzen naute beti, herriaren barnean aurkitzen bakarti, harrizko paisaietan artista ausarti, eraikinez eraikin betoiko hegazti, erraz-erraz egiten ahalegin guti. Pintzela zait mugitzen, margoen artean, txoriaren ber gisan, burua zeruan, margo denak zabaltzen,…
Uretan lerratzen da, traineru gorria, isil isilik dabil, arraunen kolpeka. Eskutan dituenak, jateko tirria, sabelean badauka, lainoan gordeka. Txiki-txikitik doa ur krudel hauetan, lehen aitatxirekin, gero aitarekin, harkaitz hauen artean, betiko zainetan, amaituko…
Egunsentiarekin, zure ezpainetan arrosa petaloan gisa zintzilika, ihintz perla gardena mihiaren puntan bildu nahiko nuke, azkentze fereka. Eskuetan daukazun arrosa gorria ametsetan zenidan, zuk jakinik gabe, aspaldian maitea, eraman harria, gaztea nintzelarik, orduan…
Ametsetan dudana amesten duzula, amets sekretua dut, maite amestua. Ametsetan duzuna amesten dugula, amets sekretua dut, bihotz maitatua. Neguko elurretan mendi zurietan, ziztu bizian zaitut aldapa behera hatsantua jarraitzen eski zaluetan, buruan…
Ortzadarra dakusat, argi desegina, zaparraden artean, ur zubi birjina, hemen bakar batzuek ikusten dutena. Ea denez hesia, moztuko duena, salbu nire buruan asmatzearena? Gizakien artean gure harremana zubi bera nahi dut, ber argiarena. …
Euria, poesia sortzeko laguna, ate denak itxiarazten dizkiguna, hodeiaren negarren leihoaren zehar zure atabalatzetxoa dugu behar. Euria, gure baratzeko lagun mina, babak urtero biziarazten duena, arrosetan dastatzeko ur tantak utziz, katalingorriek nahi zaituzte berriz. Euria,…
Puntu urdin argia naiz unibertsoan, beste orratz buru bat, besteen artean, beltz-beltzean galdua gure ostondoan, bizitzaren habia nire azalean. Bakar bakarra nago halako moduan, barneko ura aske nire gainaldean, ultramoreetatik beti babesean, lehenengo…
1 Eguzkitan etzanik, besaulki luzean, ia oso biluzik, haizea larruan, ultra-moreak senda omen diezadan, horra noiz mihi epel leun eta bustian dago gizon txikia bere harriduran. Bat-batean han zutik, jitekoa zainduz,…
Goiz heze epelean baben uzta ona, bazkarian beti da gordinik onena. Ezkerreko eskuan dudan leka hori luzeran irekia ezazu iduri. Ale guztiak handik ongi bereizteko, eskuineko hatzez ditut bultzatuko, zapatuz barneko azal zetatsua, zure ateenaren oso berdintsua. Bazkaltzekoa dudan, platera zer sua! ………… 2020/04/12 Hatsaren Poesia – Olerki…